Uzun bir aradan sonra merhaba!
Bekleneceği
üzere böceğim kozadan çıktı ve kelebek olma yolunda emin adımlarla ilerliyor :)
İpek bugün 66 günlük oldu. Bu yazı ilk günümüzün özeti bunun dışında tecrübe
edindiğim tüm konularda detaylı yazılar yazmaya devam edeceğim.
4 Ekim
günü bizim için sıradan geçen bir Pazar günüydü. Son haftada ödemim anormal
derecede artmıştı herkes doğumun yaklaştığını söylüyordu. Hatta korkumdan
cumartesi günü şeker hamurlu kurabiyelerimizi bile yaptım. Neyse her şey normal
görünüyor anormal şişlik ve akıntının su gibi olması dışında. Neyse biz Pazar akşamı
1. Filmi izledik saat 1 olmuş bir tane daha izlesek mi derken yatmaya karar
verdik. 4:30 da fırladım ayağa. Yıllar sonra uykuda altıma işiyordum :D ilk
anda öyle sandım tabi sonra aklım başıma geldi, hamilesin doğumun olacak suyun
geliyor :D yatak sırılsıklam üstüm başım sırılsıklam. Neyse uyandırdım
eşimi "Ben duşa giriyorum sen de
kalk ortalığı toparla doğum başladı" dedim. Neyse gittim banyoya su
bitmiyor aktıkça akıyor bir beş dk bekledim anca durdu. Baktım bizimkinde tık
yok bir gittim ki uyuyor :D Kaldırdım
tekrar, filmlerdeki gibi olmasını bekliyormuş çığlıklar eşliğinde bebek geliyor
diye bağırmalıymışım :) Duşumu aldım, çantalara son gün koyulacak olanları
kontrol ettim, saat 6 oldu. Eşimin annesinin evi yakın onlara haber verdik
geldiler. Sancılarım bu arada yarım saate bir falan. Yapacak bir şey yok boş
oturmaktan başka o arada kurabiyeler geldi aklıma kalktık onları paketledik :)
Saat 7 oldu annemlere haber verdik. Şaka yaptığımı düşündüler çünkü doğuma daha
2,5 hafta vardı. Sancılar 8 dkda 1e düştü. Saat 7:30 sancılar 4 dkda 1
doktorumu aradım hastaneye geçin geliyorum dedi. 8 de hastanedeydik. İlk muayenem
yapıldı sancım çok iyi 2 cm açılmam var hızlı bir doğum olacak dedi doktor.
Odaya aldılar beni sancılar 2 dkda bire düştü nst 100ün üzerinde ebler iki
saate bir muayene ediyorlar açılmıyor geliyorlar gidiyorlar yarım cm ya var ya
yok. 17:15e kadar bu böyle gitti
sancılarım dkda 1e düştü doğum için her şey hazırdı. Gel gör ki 4 cmde takıldı
kaldı. Sonuç olarak sezaryene girdim ağlaya ağlaya :) 17:45te İpek'im kollarımdaydı.
Kokusuyla kendime geldim çığlıklarıyla tamamen uyandım. Şükürler olsun sağlıklı
bir bebekti.
Odaya
geldiğimde herkes gelmişti bir tek babam yoktu okuldan çıkıp geldiğindeyse tüm
sinirim boşaldı güzelce ağladım :) Anneliğe ağlayarak başladım. Tüm gece
bıkmadan usanmadan emzirdim. Sezaryen olanın sütü geç iner şekerli su mama
diyenlere inat emzirdim durdum. O kadar minikti ki zar zor alıyordu memeyi. Emzirme
ve kaka seanslarıyla bir gece hastanede kaldıktan sonra evimize geldik.
Lohusalık
dönemini ayrı bir yazıyla anlatmak gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder